სიახლეები

 

ელიზბარ ელიზბარაშვილი: სიტყვის სახსარი

ენა ტბას მაგონებს – ვეება რეზერვუარს, რომელშიც განუწყვეტლივ ჩაედინება წყალი, მაგრამ მაინც ერთსა და იმავე დონეზე დგას. ნაპირიდან მოშორებით, სიღრმეში, გაცილებით სუფთაა, ვიდრე ნაპირთან – აქ, თავთხელში, ათასი ჯურის ადამიანი დააბიჯებს და ამღვრევს.

ახლებს ბევრი ძველი სიტყვის მნიშვნელობა არ ესმით, ძველებს კი – ახლების ლექსიკის მნიშვნელოვანი ნაწილი. ასე იყო დასაბამიდან, ასეა დღესაც და ასე იქნება მარად. რუსთაველის ეპოქაშიც იარსებებდა „საჩოთირო“ სიტყვების სია… ჩანს, ასეთია ენის „მუდმივობის კანონი“. ერთი მიდის და მის ადგილას სხვა მოდის – უცხო ჟღერადობით, ახალი თუ განახლებული მნიშვნელობით…

სტატია სრულად იხილეთ ინტერნეტგაზეთ mastsavlebeli.ge-ზე

 

 

გამოქვეყნებულია: 01-07-2020